Rhodesian Ridgeback – rasa psa na R. Rhodesian Ridgeback, inaczej nazywany afrykańskim lwim psem, jest rasą o imponującym wyglądzie i odwadze. Wyhodowany w południowej Afryce do polowania na lwy, ten pies ma charakterystyczną grzywę (ang. ridge) na grzbiecie, stąd jego nazwa. Jest to rasa psa na R, która jest znana z bycia Polowanie z podchodu to metoda polowania, w której myśliwy porusza się powoli i ostrożnie, starając się zbliżyć do zwierzyny, zanim ta go zauważy. Myśliwy używa różnych taktyk, takich jak krycie się za przeszkodami, by zbliżyć się do zwierzyny. Polowanie z podchodu jest często stosowane do polowania na zwierzynę płową Rasy małych psów do mieszkania. Yorkshire terier - mały piesek o wielkim duchu. Pierwotnie wyhodowany do polowania na szczury podbił serca mieszkańców miast (i nie tylko). Waży około 3 kg i żyje nawet 13-16 lat. Charakter: jamnik jest psem bardzo odważnym i pogodnym. Uwielbia zabawę, jest niezwykle oddany właścicielowi, ale jednocześnie uparty. To wspaniały pies myśliwski – pierwotnie na borsuki, później zaś wykorzystywany m.in. do polowania na lisy. Jamnik jest nie tylko doskonałym norowcem, ale też psem gończym i aporterem. Imiona dla Ilość ras psów z którymi warto wyjść na trening jest bardzo długa, oprócz wyżej wymienionych warto też przyjrzeć się innym rasom, dla których wyjście na trening to czysta przyjemność: Rhodesian Ridgeback – rasa pierwotnie hodowana z przeznaczeniem do polowania na lwy w Afryce. Dzięki czemu, psy te, są z natury niezwykle Prawie wszystkie teriery pochodzą z Wysp Brytyjskich – w tej grupie występują 33 rasy, a tylko 7 pochodzi z innych części świata. Były hodowane początkowo do stróżowania przy obejściach, tępienia szkodników (gryzoni) i polowania na drobną zwierzynę. Teriery były też wykorzystywane w walkach psów. Łajka rosyjsko-europejska. Inne nazwy: Russko Evropeïskaïa Laïka. Łajka rosyjsko-europejska to średniej wielkości wszechstronny pies myśliwski, wykorzystywany do polowania zarówno na grubą zwierzynę, jak i zwierzęta futerkowe i ptaki. Ten pochodzący z północnych rejonów europejskiej Rosji pies jest wytrzymały, inteligentny i Psy łowcze towarzyszą człowiekowi od zarania dziejów, a polowania z ich asystą praktykowane były na długo przed wynalezieniem broni palnej. Pies może być pomocny na polowaniu dzięki różnym umiejętnościom – mogą tropić zwierzynę po jej śladach lub po posoce po tym, jak zwierzyna została postrzelona, naganiać lub wypłaszać Polowanie na zwierzynę grubą z podchodu. Ten rodzaj polowania dotyczy praktycznie wszystkich gatunków zwierzyny grubej. Polega on na zlokalizowaniu osobnika lub osobników danego gatunku w sposób wzrokowy lub słuchowy. Następnie skracamy odległości, podchodząc jak najbliżej w celu identyfikacji i oceny wieku. Moskiewski stróżujący (Moskowskaja storożewaja) stanowi efekt krzyżowania międzyrasowego owczarka kaukaskiego i bernardyna z kilkoma innymi rasami. Po Bernardynie psy odziedziczyły inteligencję i podatność na szkolenie, natomiast po Kaukazie – wszechstronność i odporność na trudne warunki klimatyczne. Próby hodowlane trwały z dNsisGl. Zdrowie rasy rhodesian ridgebackRhodesian ridgeback to pies na ogół odporny i wytrzymały. Zdarzają się jednak schorzenia typowe dla tej rasy – należy do nich tzw. DS, czyli dermoid sinus (zatoka skórzasta). Powstaje w wyniku niezupełnego rozdzielenia zawiązków skóry i cewy nerwowej, wskutek czego tworzy się kanał drążący w głąb ciała, zbudowany ze zmienionej skóry zawierającej mieszki włosowe i gruczoły łojowe. Najczęściej kończy się w tkankach miękkich, ale zdarza się, że sięga aż do rdzenia kręgowego, co może dawać objawy skórzaste przeważnie są zlokalizowane w środkowej linii grzbietu, na szyi, przedpiersiu, w okolicach lędźwi lub ogona. Doświadczeni hodowcy potrafią odnaleźć je już u nowo narodzonych szczeniąt. DS leczy się operacyjnie, chociaż nie we wszystkich przypadkach zabieg jest możliwy i przynosi oczekiwane miewa również skłonności do dysplazji stawów biodrowych, łokciowych i OCD (osteochondroza stawu ramiennego). Sporadycznie zdarzają się niedoczynność tarczycy, enostoza (młodzieńcze zapalenie kości) oraz alergie pokarmowe i kontaktowe. Jak wszystkie duże rasy może być też podatny na rozszerzenie i skręt średnio odporny na warunki atmosferyczne. Rhodesian ridgeback dobrze znosi wyższe temperatury, ale może być wrażliwy na mróz, dlatego niektórym psom warto zakładać wówczas specjalne należy do ras szybko rosnących, a jednocześnie długo się rozwijających. Szczenięta muszą być żywione wyjątkowo starannie, ponieważ wszelkie zaniedbania w tym okresie mogą się później odbić na ich zdrowiu i kondycji. Można stosować gotowe karmy renomowanych firm dla dużych ras lub podawać jedzenie przygotowane posiłki trzeba uzupełnić preparatami wapniowo-witaminowymi i zawierającymi substancje wspomagające rozwój stawów (glukozaminę i chondroitynę). W wypadku karm przemysłowych nie jest konieczne podawanie tych środków, o ile lekarz weterynarii nie zaleci rhodesian ridgeback powinien być żywiony odpowiednio do swojego wieku i trybu życia. Psy aktywne i uprawiające sporty potrzebują diety wysokoenergetycznej, podczas gdy starszym lub spokojniejszym czworonogom wystarczy karma średniobiałkowa. Niektórzy hodowcy z powodzeniem stosują dietę BARF (naturalne, surowe pożywienie).Dzienną porcję musimy podzielić przynajmniej na dwa posiłki i zapewnić psu odpoczynek po tej rasy najczęściej linieje dwa razy w roku – najintensywniej na wiosnę. Sierść jest drobna, ale dosyć twarda, dlatego wbija się w dywany. Wymiana szaty po zimie trwa zwykle około miesiąca. W tym czasie powinno się wyczesywać rodezjana nawet codziennie, aby szybciej pozbyć się martwego nadają się do tego gumowe szczotki, ale zdarza się, że gęstszą sierść w niektórych miejscach trzeba wyskubać. Do pielęgnacji dobrze posłuży też szczotka z twardego włosia i wilgotny bawełniany ręcznik, którym usuniemy kurz. Kąpiemy pupila w miarę potrzeby w szamponie dla psów w tygodniu powinno się sprawdzić uszy i systematycznie skracać pazury, jeśli same się nie ścierają. Warto też podawać psu specjalne ciastka do czyszczenia zębów lub przyzwyczaić go do pasty i szczoteczki. Rhodesian ridgeback nie wymaga specjalnego przygotowania do wystawy – powinien być czysty i nauczony zachowania w ringu. Prezentujemy go na ringówce lub w ozdobnym łańcuszku i lekkiej spacery najlepiej wyprowadzać rodezjana w dobrze dopasowanej obroży lub szelkach typu guard i na zwykłej, mocnej smyczy. Na dłuższe, aktywne spacery rhodesian ridgeback powinien być wyprowadzany na lince, która zapewni mu swobodę i zapobiegnie ucieczkom za zwierzyną. Psu tej rasy ze względu na duże rozmiary warto kupić także wygodny, fizjologiczny kaganiec, który konieczny będzie podczas podróży autobusem lub pociągiem. Posłanie dla psa rasy rhodesian ridgeback powinno być na tyle duże, by psiak mógł się na nim swobodnie rozciągnąć. Tradycja polowań – czemu służy łowiectwo w krajach rozwiniętych?Wydaje się, że w naszych czasach, gdy niemal w każdym zakątku świata hoduje się zwierzęta na mięso i inne uzyskiwane z nich produkty, łowiectwo powinno zaniknąć. Tak się jednak nie dzieje. Powody tego są różne. Najczęściej podnosi się argument o konieczności odławiania nadmiernej liczby roślinożerców, ale to nie jedyna przyczyna, dla której łowiectwo ma się dobrze. PolowanieCel polowaniaOd tysięcy lat polowanie służyło przede wszystkim zdobywaniu pożywienia i skór. Zajęcie to było uważane za niebezpieczne i wymagające od łowcy najwyższych umiejętności, dlatego wokół niego zaczęła tworzyć się bogata stało się sposobem na zwiększenie sprawności wojownika, a także formą inicjacji – człowiek, który zabił swoje pierwsze zwierzę, był uważany za pełnoprawnego członka społeczności. Poza tym w ten sposób oswajano się ze śmiercią – zarówno ofiary, jak i myśliwego, jeśli doszło do nieszczęśliwego w najbardziej rozwiniętych krajach polowanie w celu zdobycia pożywienia nie jest potrzebne, niemniej inne funkcje łowów nie straciły na aktualności – przynajmniej w niektórych polowali dawni Europejczycy?Dawniej łowy odbywano regularnie, jeśli zamierzano zdobyć większą ilość mięsa, skór bądź dla sportu. Czasami, np. przed wyprawą wojskową, przybierały formę zorganizowanej wyprawy. Jako że polowano również na drapieżniki lub „grubego zwierza”, polowanie było również swoistym testem odwagi. Później, zwłaszcza w epoce kolonialnej, zaczęła rosnąć sportowa rola łowiectwa – wielką popularnością cieszyły się trofea przywiezione z egzotycznych krajów, takie jak skóry, czaszki, rogi, ciosy słoni czy nawet fragmenty i najodważniejszych myśliwych uważano za bohaterów i wzór odwagi, czego dowodem były właśnie ich trofea. Nic dziwnego, że starali się oni uzyskać ich jak najwięcej, aby utrzymać reputację. Polowano wówczas bez opamiętania, nierzadko tylko po to, by np. odciąć zwierzęciu część ciała pełniącą funkcję krawędzi wymarciaTaki stan rzeczy doprowadził do sytuacji, w której wiele gatunków niegdyś bardzo licznych znalazło się na krawędzi wymarcia. To, a także rosnące znaczenie hodowli zwierząt, sprawiło, że łowiectwo zaczęło tracić na popularności. Jednak szybko okazało się, że w niektórych rejonach świata jest zwierzątZanim lepiej zrozumiano zależności w przyrodzie, uważano drapieżniki za szkodniki lub rywali względem człowieka. Dlatego tępiono je bezlitośnie, jednocześnie starając się zwiększyć pogłowie roślinożerców. To, a także zmiany w środowisku (zwłaszcza wycinanie lasów) sprawiło, że zwierząt zrobiło się za dużo – okazało się, że przyroda nie jest w stanie wyżywić wszystkich zwierząt żyjących na danym obszarze. Dlatego konieczny okazał się odstrzał. Taka jest dzisiaj główna funkcja polowań w krajach rozwiniętych, w tym również w Polsce. PolowaniePolowanie jako oswojenie się z broniąSzczególną rolę odgrywa łowiectwo w środkowych stanach USA. Są to obszary, na których jeszcze dzisiaj można napotkać rozległe lasy lub niezagospodarowane łąki. Tereny te cechują się specyficznym sposobem rozmieszczenia ludności oraz stylem życia. Nadal wiele jest tu małych miasteczek i farm, gdzie zwierzęta gospodarskie są wypasane na takich farm muszą być w znacznej mierze samowystarczalni, jeśli chodzi na przykład o obronę zwierząt bądź swojej własności. Zgodnie z amerykańskim prawem człowiek ma prawo strzelić do napastnika, gdy ten znajdzie się na jego ziemi. Może też zabić drapieżnika, który atakuje jego zwierzęta. A to z kolei oznacza, że musi posiadać umiejętność obchodzenia się z jest więc tam uważane nie tyle za sport, lecz za sposób na oswojenie się w bronią palną. Polując, człowiek oswaja się z emocjami towarzyszącymi strzelaniu, w tym z hukiem i odrzutem broni. Poza tym myśliwy siłą rzeczy widzi krew swojej ofiary i jej śmierć, co ma nauczyć go, że użycie broni jest ludów pierwotnychDziałania takie nie mają nic wspólnego z okrucieństwem, wręcz przeciwnie. Miłośnicy filmu „Łowca jeleni” mogą pamiętać przemowę jednego z bohaterów, który wyjaśnia, jak jego zdaniem powinno wyglądać polowanie. Najważniejszy jest według niego „czysty” strzał – czyli taki, który szybko i bez zbędnego cierpienia uśmierci zwierzę. Do dzisiaj doświadczeni myśliwi przekazują tę wiedzę młodym – jeśli nie ma się pewności oddania „czystego” strzału, lepiej nie oddawać go wcale. Podobną scenę można zaobserwować w bijącym rekordy popularności serialu „Czarnobyl” (ang. Chernobyl), w którym grupa ludzi zmuszona jest do odstrzału „Łowcy jeleni” bohater nie chce pożyczyć swojej broni koledze, który swojej strzelby zapomniał. To również ważna lekcja współczesnego łowiectwa. Podczas polowania myśliwy uczy się, że każda broń jest inna (np. jest inaczej wyważona, linia celowania nie pokrywa się w pełni z lufą itd.). Zanim więc zacznie jej używać, musi ją najpierw poznać. Wszystkie opisane wyżej zasady mogą nam się wydawać dziwne. Jednak w omawianych rejonach żyje się inaczej niż w Polsce. Tam człowiek, który nie przyswoi opisanych zasad, jest uważany za nie do końca przygotowanego do samodzielnego życia. Co więcej, nierzadko okazuje się to dla trofeów…Łowy symbolem wejścia w dorosłośćNawet w krajach wysoko rozwiniętych zdarzają się miejsca, gdzie – jak przed setkami lat – istnieją różne formy inicjacji, co dotyczy zwłaszcza mężczyzn. W środkowych stanach USA taką formą wejścia w wiek męski jest samodzielne ustrzelenie pierwszego tamtych rejonów oswajani są z bronią palną od dziecka. Dosłownie! Zdarza się, że już kilkuletnie dzieci uczone są poprawnego trzymania broni lekkiej, np. pistoletu, zaś nastolatki zwykle potrafią już dobrze strzelać, a poza tym umieją posługiwać się strzelbą. To jednak za mało – człowiek musi nie tylko umieć obsługiwać broń, ale też być w stanie użyć jej w odpowiedniej chwili. Taki cel przyświeca właśnie wielu rodzinach tamtych rejonów w życiu nastoletnich chłopców odbywa się w pewnym momencie swoista ceremonia: zaproszenie na pierwsze w życiu polowanie. Jest to uznanie, że młody człowiek znajduje się już w wieku męskim i jest gotów do podjęcia „dorosłych” zajęć. Chłopiec ma za zadanie samodzielnie upolować zwierzę – z niewielką pomocą doświadczonych łowców, np. ojca lub innego członka rodziny – co oznacza również pozbawienie zwierzęcia niejednego młodego człowieka bywa to wydarzeniem dość traumatycznym, jednak generalnie panuje przekonanie, że takie postępowanie jest konieczne. Możliwe jest bowiem, że ten sam człowiek będzie musiał kiedyś użyć broni w przypadku wyższej konieczności i nie będzie mógł się wtedy zawahać. PolowanieŁowiectwo i ochrona przyrodyWielu osobom wydaje się, że łowiectwo i ochrona przyrody wzajemnie się wykluczają. Znamy choćby historię bizonów czy żubrów, które zostały niemal wytępione na skutek polowań – nawet wtedy, gdy łowcy dobrze wiedzieli, że polują być może na ostatnie żyjące na wolności zwierzęta. Jednak czasem zamiłowanie do łowów może zaowocować tym, że społeczność myśliwych podejmuje działania na rzecz ochrony zagrożonych gatunków czy tego przykładem jest mulak białoogonowy zwany jeleniem wirginijskim. Zwierzę to w swoim czasie znajdowało się na granicy wymarcia – między innymi właśnie na skutek masowych polowań. Myśliwi to dostrzegli i zaczęli domagać się od rządu realnych działań na rzecz zwiększenia populacji gatunku. Mało tego – sami zaczęli dostarczać rządowym specjalistom bezcennych informacji dotyczących trybu życia i wymagań tego jelenia, a także zaproponowali realny system polowań, wykluczający łowy komercyjne na szeroką skalę. Zaowocowało to jedną z najbardziej udanych w historii odtworzenia w krajach rozwiniętych jest więc zwyczajem, który nadal pełni wiele ważnych funkcji. W niektórych przypadkach mogą się nam one wydać niepotrzebne czy okrutne, jednak pamiętajmy, że w wielu miejscach na świecie żyje się inaczej. Dlatego łowiectwo – podobnie jak większość znanych tradycji – nie zaniknie prawdopodobnie zdanie na temat polowań Dziś sygnalizujemy temat polowań. W kolejnych artykułach postaramy się przybliżyć również negatywne aspekty polowań – polowania dla trofeów czy farmy hodujące zwierzęta dla polowań. Takie farmy występują w wielu krajach (nie tylko w Afryce, jak powszechnie się uważa). Polska na tej mapie niestety także występuje. Pamiętamy przecież słynne polowanie ministra Szyszki w Grodnie pod Toruniem w 2017 roku, w którym strzelano do hodowanych bażantów. 500 bażantów pochodzących z hodowli wypuszczono wówczas z klatek wprost pod lufy myśliwych. Nie ma to jednak wiele wspólnego z tradycyjnym pojmowaniem jest Wasze zdanie na temat polowań i myśliwych?Co sądzicie o polowaniach i polowania są potrzebne, czy powinno się ich zakazać?Co myślicie o polowaniach dla trofeów?Czy tradycja łowiectwa przetrwa?Zapraszamy do dyskusji na temat polowań i łowiectwa. PolowaniePolecamyOpracowania Wśród różnych ras myśliwskich uwagę wielu osób przyciąga rhodesian ridgeback. Ta wyjątkowa pochodząca z południa Afryki rasa nie jest jednak dobrym wyborem dla początkujących. Sprawdź, jakie ma wymagania i charakter! Rhodesian ridgeback to pies gończy. Jego znakiem rozpoznawczym jest pasmo czarnej sierści, rosnącej na grzbiecie w odwrotną stronę. Rasa rodezjan jest stosunkowo pierwotna i widać to w jej charakterze oraz potrzebach. To doskonały pies rodzinny, o ile trafi w ręce doświadczonych opiekunów. Jego utrzymanie to również niemały wydatek. Sprawdź, jaki jest rodezjan – rasa hodowana do polowania na lwy. Rasa rhodesian ridgeback Rasa psów rodezjan jest obecnie jedyną, która pochodzi nadal z Afryki Południowej. Pierwsze osobniki powstały tutaj wskutek pomieszania psów przywiezionych przez europejskich osadników z lokalnymi przedstawicielami gatunku, często ledwie na wpół udomowionymi. W rezultacie powstał pies, który był silny, bardzo duży, dostosowany do panujących warunków atmosferycznych. Był przy tym przyjazny dla ludzi oraz świetnie nadawał się do obrony dobytku przed każdym wrogiem. Szczególnie dobrze radził sobie z walką z lwami, co zostało zresztą wykorzystane. Pies rasy rodezjan, poza stróżowaniem, miał jeszcze jedną rolę – polowanie na lwy. Zwierzęta pracowały zazwyczaj w grupie po 2-3 osobniki, co gwarantowało im niejaką przewagę nad przeciwnikiem w postaci ogromnego drapieżnika. W związku z tym, że psy nigdy nie atakowały lwów, a jedynie je zaganiały, potrzebne były nowe cechy. Uzyskano je między innymi poprzez krzyżówkę z greyhoundami, czyli chartami. Dzięki temu rasa rodezjan otrzymała niezwykłą szybkość – jest w stanie osiągnąć prędkość nawet do 50 km/h. Oprócz tego dodano też do rasy krew mastifów, co zagwarantowała mocną posturę w połączeniu z łagodnym dla ludzi charakterem. Rodezjan swoją pręgę na grzbiecie zawdzięcza jednemu ze swoich przodków – psu Hotentotów. To właśnie to plemię hodowało psy z charakterystyczną, biegnącą w przeciwnym kierunku pręgą na grzbiecie. Wzorzec rasy po raz pierwszy powstał już w 1922 roku właśnie w Rodezji, stąd też pojawia się ona w nazwie rasy. W 1926 roku wzorzec został zaakceptowany przez pierwszą organizację – Związek Kynologiczny Południowej Afryki. W 1996 r. oficjalny wzorzec został przyjęty również przez FCI. Jak wygląda pies rodezjan? Pies na lwy, jak nazywano rodezjana z uwagi na jego przeznaczenie, jest psem o mocnej, harmonijnej sylwetce. Pomimo dużych rozmiarów jest to pies lekki w budowie, zręczny, a przy tym niezwykle wytrzymały. Rozwija ogromne prędkości, dlatego też zazwyczaj jest dobrze umięśniony. Głowę nosi wysoko, czaszka i kufa są długie, z dobrze zaznaczonymi stopem oraz policzkami. Głowa osadzona jest na długiej szyi bez wyraźnego podgardla. Uszy leżą wysoko, są noszone płasko na głowie, lekko zwężają się ku końcowi. Zęby, zwłaszcza kły, są bardzo dobrze wyrzeźbione. Afrykański pies na lwy osiąga wzrost w przedziale 61-69 cm, przy czym suki są nieco mniejsze – dymorfizm płciowy jest wyraźnie zaznaczony. Jednocześnie, jak na tę wielkość w kłębie, rhodesian ridgeback nie może być zbyt ciężki. Za idealną wagę uznaje się około 36,5 kg u psów oraz 32 kg u suczek. Jak umaszczony jest rodezjan? Pies ten znany jest przede wszystkim ze swojej rudej barwy futra. Faktycznie, umaszczenie obejmuje odcienie rudości, począwszy od jasnego, pszenicznego, aż po czerwone i płowe. Rasa psa rodezjan może mieć niewielkie, białe znaczenia, o ile występują one na palcach lub przedpiersiu – nie jest to wada dyskwalifikująca. Uszy i kufa mogą być ciemniejsze, ale ciemny włos nie powinien pojawiać się gdziekolwiek indziej. Włos jest gładki, krótki i tylko okrywowy – nie ma podszerstka. Jedną z cech charakterystycznych, jakie ma rodezjan, jest pręga grzbietowa. Od niej pochodzi część nazwy rasy. Pręga powinna być symetryczna, zwężająca się w kierunku zadu. Nie może zaczynać się wcześniej niż tuż za łopatkami. Maksymalna szerokość pręgi to mniej więcej 5 cm. Co ciekawe, na niej umieszczone mają być dwie tak zwane korony – obie symetryczne względem siebie i swojego położenia. Rodezjan – charakter Rhodesian ridgeback mocno przywiązuje się do człowieka i jest niezwykle czujny, ale mimo tego nie sprawdzi się jako stróż domu. Choć jego rozmiar budzi respekt, to jednak psy te nie nadają się do życia w zamknięciu, pilnując terenu. Mimo że kiedy uzna to za konieczne, zaalarmuje donośnym szczekaniem. Jednocześnie jest to pies bardzo niezależny i ma silny charakter. Mimo silnych genów mastifa pies na lwy ma w sobie przede wszystkim krew myśliwską. Uwielbia pogoń, ma dobry węch i prawdziwą pasję myśliwego. Kocha biegać, dlatego to idealny pies dla sportowca – chętnie przyłączy się do wspólnej przebieżki, choć łatwo się rozprasza. Pies rasy rodezjan będzie wspaniałym kompanem zarówno pieszych, jak i rowerowych wycieczek. Jest wytrzymały, odporny na wysokie temperatury, jednak zimą potrzebuje ubrania! Ten duży pies przy minusowych temperaturach po prostu może się przeziębić. Ze względu na brak podszerstka rasa psów rodezjan nie nadaje się do życia w budzie czy na zewnątrz w kojcu. Wychowanie rodezjana Zastanawiasz się, czy pasuje do Ciebie rodezjan? Rasa ta bardzo źle znosi samotność i nudę. Została stworzona do tego, by pracować, ma silny instynkt myśliwski. Dlatego puszczanie rodezjana w lesie nie jest dobrym pomysłem. Nawet jeśli masz dobrze wypracowaną komendę: do mnie! Jeśli w Twoim domu ma zamieszkać rhodesian ridgeback, przeanalizuj swój styl życia. Jeśli nie masz czasu na codzienną aktywność z psem albo pracujesz po 10 h – nie decyduj się na tego psa. Prawdopodobnie będzie godzinami wył i niszczył w domu. Gdzie może mieszkać rodezjan? Pies ten jest duży – to żywe złoto, wolny elektron, który machaniem ogona może wytłuc Twoją porcelanę z Włocławka w drobny mak. Jednocześnie nie nadaje się do trzymania w kojcu czy budzie. Pamiętaj, jeśli w grę wchodzi rodezjan, charakter to tylko jedna rzecz. Drugą jest ogromna siła tego czworonoga. Wobec tego bardzo ważne jest, aby od samego początku, czyli już u hodowcy, zadbano o odpowiednią socjalizację. Ty również od początku powinieneś z nim pracować nad odruchami czy chodzeniem na smyczy. Sprawdź także: Socjalizacja szczeniaka – jak powinna wyglądać? Pies na lwy, czyli jak dbać o psa rhodesian ridgeback? Wiesz już, jaki jest rodezjan. Rasa ta wymaga również odpowiedniej pielęgnacji. Sprawdź, co się do niej zalicza. Rhodesian ridgeback – pielęgnacja Jeśli chodzi o pielęgnację szaty, ta nie jest zbyt skomplikowana. Afrykański pies na psy ma wyłącznie włos okrywowy, który zrzuca dwa razy w roku. W tym okresie, dla zachowania porządku, warto wyczesywać rodezjana nawet dwa razy dziennie. Pomoże w tym Trixie Care Brush, Plastic Plastikowa szczotka dla psa. Produkt ma włosie zakończone kuleczkami, które świetnie masują skórę i pobudzają ją do odbudowy ubytków w szacie. Regularnie należy sprawdzać uszy, jako że są zwisające, mogą mieć skłonność do tworzenia się stanów zapalnych. Ważne jest przycinanie pazurów, jeśli pies ich nie ściera. Zęby warto szczotkować, aby ograniczyć odkładanie kamienia. Psa kąpie się, gdy tego wymaga, najlepiej szamponem dla psów krótkowłosych. Przeczytaj również: Jak często kąpać psa? Jak robić to prawidłowo? Zdrowie rodezjana – to warto wiedzieć Rasa psa rodezjan jest stosunkowo długowieczna. Psy te są raczej zdrowe i silne, co jest wynikiem tego, że nie przechodziły wielokrotnych modyfikacji jak na przykład psy ozdobne. Jednocześnie, są też narażone na choroby typowe dla rasy. Jedną z nich jest zatoka skórzasta – choroba skóry, którą leczy się operacyjnie. Występuje już u szczeniąt. Prócz tego rhodesian ridgeback może chorować, jak każda duża rasa, na schorzenia związane ze stawami, przede wszystkim OCD i dysplazje stawów łokciowych oraz biodrowych. Ponadto w rasie zdarzają się przypadki zaburzeń pracy tarczycy, głównie niedoczynności, a także alergii – pokarmowych oraz kontaktowych. Pies ten wymaga odpowiedniego porcjowania pokarmu z uwagi na ryzyko skrętu żołądka. Rodezjan – żywienie Rhodesian ridgeback wymaga dobrze dobranego żywienia w okresie wzrostu, aby nie doszło do niedoborów oraz nadmiernego przyrostu wagi. U psów dorosłych wystarczy standardowa karma, taka jak Brit Premium By Nature Adult Large L. Tego rodzaju pokarm jest dostosowany do potrzeb każdego psa o standardowej aktywności. Psom aktywnym podaje się karmę wysokokaloryczną. W przypadku alergii warto skonsultować z zoodietetykiem wybór diety. Niewiele jest psów takich jak rhodesian ridgeback. Wiele osób jest zachwyconych jego aparycją, jednak zwierzę to ma również niezależny, silny i często trudny dla początkujących opiekunów charakter. To urodzony myśliwy, który bywa porywczy. Dobrze wychowany, będzie świetnym towarzyszem dla całej rodziny. Zanim przygarniesz rodezjana, zadbaj o wyprawkę dla niego – niezbędne produkty kupisz w sklepie Dzięki temu w całości poświęcisz się wychowaniu swojego psa! Przed tobą quiz o rasach psów. Weź kartkę i długopis, by notować swoje odpowiedzi. Na końcu quizu znajdziesz link do rozwiązania – po przejściu na odpowiednią stronę będziesz mógł sprawdzić, czy odpowiadałeś prawidłowo. Quiz pokaże, czy jesteś znawcą psich ras. Jesteś gotowy? Zatem do dzieła! 1. Jaki pies słynie z tego, że nie szczeka? Choć nie jest to do końca prawdą, uważa się, że psy te nie szczekają. Czy znaczy to, że są milczkami? Absolutnie nie! Wydają całą masę najrozmaitszych dźwięków – mruczą i śpiewają, a nawet jodłują, co jest charakterystyczne tylko dla tej rasy. Jeśli chodzi o samo szczekanie, w wyjątkowych sytuacjach to robią, ale jest to raczej osobliwe poszczekiwanie. Podpowiemy jeszcze, że rasa ta nazywana jest „kocią”, ze względu na niezależną naturę tych psów i dbałość o higienę. 2. Psy jakiej rasy mają fioletowy język? To jedna z dwóch ras znanych z tego, że ma fioletowy język. Pies ten pochodzi z Chin, a słowo występujące w nazwie rasy oznacza w dialekcie kantońskim „przysmak” albo „mięso”. Niestety, powiązanie nie jest przypadkowe – Chińczycy traktowali psy tej rasy jako zwierzęta doskonale nadające się do… jedzenia. 3. Psy jakiej rasy rodzą się czarne, a potem zmieniają się w pszeniczne? Częścią nazwy tej rasy jest słowo „pszeniczny”, ale nie w języku polskim. Choć dorosłe osobniki tej rasy zawsze są kremowe – i tak tę rasę wszyscy kojarzymy – szczeniaki rodzą się bardzo ciemne. Mają zwykle kolor rudoszary lub brązowoczarny, a w miarę, jak dorastają – jaśnieją. Swój właściwy kolor – pszeniczny – uzyskują dopiero wtedy, gdy mają około 2 lat! 4. Jaka rasa występuje w 9 wariantach? W wykazie ras Związku Kynologicznego w Polsce występują 3 odmiany tej rasy, z czego każda w 3 możliwych wielkościach. Możemy więc powiedzieć, że ta rasa występuje w aż 9 wariantach! Rozmiary, o których mowa, to: króliczy, miniaturowy i standardowy. A jeśli jeszcze nie wiesz, o jakiej rasie mowa, podpowiemy, że psy te albo się kocha, albo… nienawidzi. 5. Psy jakiej rasy służyły do polowania na lwy? Mowa o jednej z najstarszych ras psów. Podobno jej korzenie sięgają starożytnego Egiptu, a rasa wywodzi się z Afryki. Charakterystyczny dla tej rasy jest układ sierści na grzbiecie i powód, dla którego powstały. Otóż rdzenni mieszkańcy Afryki Południowej polowali z psami, z wyglądu przypominającymi te, o które chodzi, na lwy. Psy grupowali w sfory, które skutecznie doganiały i osaczały lwy oraz gepardy. Czworonogi pilnowały swoich ofiar, w oczekiwaniu na myśliwego, ale same nigdy ich nie zabijały. 6. Jakie psy są najmniejsze na świecie? Choć mało kto wie, że rasa ta wywodzi się z Meksyku, na całym świecie zasłynęła swoimi miniaturowymi rozmiarami. Wzorzec rasy mówi o wadze 1,5-3 kg, ale zdarzają się dorosłe osobniki ważące nawet… 0,5 kg. O pieskach tej rasy mówi się nawet „teacups”, co ma oznaczać, że zwierzak mieści się w filiżance dod herbaty – i jeśli chodzi o szczeniaki tej rasy, jest to prawda. Trzeba jednak dodać, że przesadna miniaturyzacja nie służy niczemu dobremu – ważące po kilkaset gramów pieski miewają spore problemy zdrowotne. 7. Łyse psy jakiej rasy uważano za lek na reumatyzm? Są niewielkie, pochodzą z Chin i właściwie nie mają sierści. Ich łyse ciałka pokrywają niewielkie kępki sierści znajdujące się na głowie, uszach, łapach i ogonie. W przeszłości były psami świątynnymi, traktowanymi przez mnichów jak wyrocznia. Dodatkowo wierzono, że leczą reumatyzm – było w tym trochę prawdy, ponieważ ich ciepła skóra rozgrzewała bolące miejsca u chorych. 8. Jakiego psa stworzył pastor, którego marzeniem był terier do polowania na lisy? Pewien pastor był zapalonym myśliwym, polującym ze sforą foksterierów. Szukał jednak psa, który będzie się idealnie sprawdzał podczas polowań na lisy. Wymagania były następujące: pies szybki, wytrzymały (który da radę podążać za jeźdźcem) i niewielki (by mieścił się w lisich norach). Ponieważ takiego psa nie znalazł, postanowił go stworzyć. I tak w XIX wieku powstała rasa, o której mowa, a która obecnie na całym świecie – także w Polsce – cieszy się ogromną popularnością. 9. Jak się nazywa ulubiona rasa psów królowej Elżbiety II? Brytyjska królowa uwielbia psy tej rasy, od kiedy otrzymała od ojca pierwszego psa w 1933 roku. Przez lata w pałacu Buckingham mieszkało całe ich stado, a Elżbieta II prowadziła słynną, królewską hodowlę. W 2015 roku ogłosiła, że nie będzie już dalej rozmnażać swoich ukochanych psów, ponieważ nie czuje się na siłach, i nie weźmie już pod opiekę żadnego szczeniaka. 10. Nazwa jakiej rasy powstała od nazwiska jej twórcy, poborcy podatkowego? Twórcą tej rasy, od którego nazwiska została zresztą utworzona nazwa, był pewien poborca podatkowy. Z obawy o swoje zdrowie i życie rozpoczął poszukiwania psa, który mógłby go obronić w trudnych sytuacjach. Ponieważ idealnego psa nie znalazł, postanowił go stworzyć. I tak powstała rasa, o której mowa – psy wszechstronne, inteligentne, bardzo zwinne (świetnie sprawdzają się w psich sportach), a przy tym czujne, z tendencją do zachowań agresywnych i doskonale sprawdzające się jako psy obronne. Quiz zakończony! Brawo! Quiz dobiegł końca. Mamy nadzieję, że zanotowałeś wszystkie odpowiedzi i teraz chcesz sprawdzić, czy miałeś rację. Przejdź do rozwiązania quizu z wiedzy o rasach psów – KLIK!